Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Συλλέκτης ὀστράκων...


Θὰ ἐπανέλθω.
(Μελαγχολία τέκτονος Κοιαίστορος[1]).

Κάτι ποὺ νὰ μοιάζει μὲ ποίημα, ἀφιερωμένο στὴν εὐλογημένη μνήμη τοῦ ..................................., ποὺ ἐφρόντιζε ἡ γυναίκα τοῦ Καίσαρος καὶ νὰ φαίνεται τίμια, γιὰ δεκαεφτά χρόνια, ὑπηρετώντας σὰν ΤΑΜΙΑΣ, ἕντεκα σεβασμίους δασκάλους, ἀπ’ τὰ 1932! 


Caveant consules, 
ne quid detrimenti respublica capiat...
(ἄς προσέχουν οἱ ὕπατοι μὴ βλαβῇ ἡ πολιτεία)
Συγκλητικὴ ἐντολὴ πρὸς τοὺς  ὑπάτους, ὅταν ἀνελάμβανον οίκονομικὰ καθήκοντα.

Ἄς ἤτανε τὸ χρῆμα σὰν τὲς ἰδέες, ποὺ τόσον λαμπρῶς ἐκτίθενται ἐδῷ ἐν τῷ Ναῷ.
Σταθεραί, ἀκλόνητοι, ὑπερούσιοι.
Καὶ πόσον πλουσίως κατατίθενται καὶ κυρίως, δαψιλῶς ὑφ’ ὅλων (αἱ ἰδέαι)
Οἰκοδομοῦνται δι’ αὐτῶν ναοὶ τῆς Ἀρετῆς καὶ μέλαθρα δόξης ἀιδίου.
Ἄνδηρα φιλοσοφίας καὶ ἔμπεδα γνώσεων, θεμελιοῦν αὐτάς.
Ὅμως αὐτὸ (τὸ χρῆμα) ἀλλάζει, ὡς τοῦ Πρωτέως τὸ θεῖον φάσμα
Καὶ ὅτε λείπει˙ ἡ ἄβυσσος τὴν ἄβυσσον ἐπικαλεῖται! (...abyssus abyssum vocat in voce cataractarum tuarum omnes gurgites tui et fluctus tui super me transierunt...[2]).
Χρόνους πολλοὺς διήνυσα ἐπάνω ἀπὸ διφθέρας καταστήλους.
Οὔτ’ ἀποξέσεις, οὔτ’ ἀποσβέσεις ἔκαμα σ’ αὐτάς.
Τὶς θ’ ἀναζητήσῃ ποτὲ αὐτάς, πλὴν τῶν ἐξελεγκτῶν μιᾶς διετίας;
Ὑπηρετῶ ὑψιπετεῖς σεβασμίους διδασκάλους.
Ὁ γεγηρακὼς μὰ ἔμπειρος ὀφθαλμὸς μου, ἀπαλλάσσει αὐτοὺς πάσης τετριμμένης καὶ χαμερποῦς μερίμνης. 
Ἰδοῦ καὶ ὁ κατάλογος τῶν ὀφειλετῶν (ποὺ μᾶλλον ἐν ὕπνῳ θὰ τεθοῦν).
Οὐδεὶς φοβεῖται, ὄσον στέκω ἐδώ. Τὶ καὶ ἄν ἡ δραχμὴ ἐδιχοτομήθη,
διὰ μίαν εἰσέτι φοράν ὑπὸ τῆς κυβερνήσεως;
Ἐγὼ στέκω ἐδώ. Μεθ’ ὑπομονῆς καὶ ἀφθάστου ψυχραιμίας, ὡς Μίδας θὰ κάμω τὴν δραχμὴν ὄστρακα.
Ὦ Μέγα Ἀρχιτέκτον˙ ἔγκυψον ἐπὶ τὰς διφθέρας μου,
Μὴν εἰσχωρήσει τὸ λάθος καὶ ὁ μισητὸς ἀναριθμητισμός.
Ἐγὼ στέκω ἐδώ, ὁ  Ἄρχων τῶν διφθερῶν.
Κατὰ πὼς λέγουν ὄμως ἐκεῖνοι ἐκεῖ πάνω οἱ σοφοί,  τοῦ ἐργαστηρίου οἱ ταγοί˙
Θὰ ἐπανέλθω. Καὶ τότε θὰ γραφοῦν τὰ λόγια τὰ δικὰ μου,
Ὄχι στὲς διφθέρες. Ἀλλὰ εἰς τὰς βίβλους τὰς πολυτίμους,
Τὰ περιλάλητα φρέατα τῆς σοφίας,
(Χαμηλοφώνως): Αὐτὰ ποὺ δὲν τὰ πλησιάζει ποτὲ, καμία ἐξελεγκτικὴ ἐπιτροπή…


[1] Κοιαίστωρ (quaestor), ὁ παρὰ τῷ ῥωμαϊκῷ κράτει ταμίας.
[2] Δαυΐδ, Ψαλμ. μα΄: «… ἄβυσσος ἄβυσσον ἐπικαλεῖται εἰς φωνὴν τῶν κατάῤῥακτῶν σου˙ πάντες οἱ μετεωρισμοὶ σου καὶ τὰ κύματά σου ἐπ’ ἐμὲ διῆλθον…».

2 σχόλια: